«Τέρμα σε “παλαβούς” και τραμπούκους»

Το αποκρουστικό περιστατικό της βιαιοπραγίας Φλώρου κατά Γραμμένου στο κατώφλι της αίθουσας της Ολομέλειας εκτός από αποτροπιασμό και οργή προκάλεσε την ενεργοποίηση των διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής, αλλά και του Ποινικού Κώδικα που μέχρι τώρα ήταν εν υπνώσει: κράτηση, αποκλεισμός από τις διαδικασίες του Σώματος και αυτόφωρο κακούργημα για βιαιοπραγία κατά βουλευτή. «Οποιος δεν καταλαβαίνει ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, όπου το μόνο όπλο και του κάθε βουλευτή όπως και του κάθε πολίτη είναι η γνώμη του και η ψήφος του, τόσο το χειρότερο για αυτόν», επισημαίνει ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», η άμεση παρέμβαση του οποίου οδήγησε τον «θερμόαιμο» Φλώρο στα χέρια των αστυνομικών Αρχών και της Δικαιοσύνης.

Ο ίδιος χαρακτηρίζει κτηνώδες το περιστατικό βίας «ασχέτως του ότι, αν αληθεύουν όσα πληροφορούμεθα, διημείφθησαν πριν από τον ξυλοδαρμό πρωτοφανούς χυδαιότητας εκατέρωθεν ύβρεις» και δηλώνει κατηγορηματικά: «Η πολιτεία, το κοινοβούλιο, έχει και τη θέληση και το θεσμικό οπλοστάσιο να θέσει τέρμα στον τραμπουκισμό και την παλαβομάρα οποιουδήποτε θέλει να στραφεί εναντίον κοινοβουλευτικού προσώπου προκειμένου να τον συνετίσει ή να τον νουθετήσει εν σχέσει με πολιτικές του απόψεις ή εν σχέσει με ψήφο που έδωσε». «Μπορούμε να πούμε δηλαδή συνθηματικά, τέρμα σε «παλαβούς» και τραμπούκους, και οι συνέπειες που θα έχουν από ‘δώ και πέρα θα είναι βαρύτατες», υπογραμμίζει.

Τοξικός λόγος και προτροπές. Ο Πρόεδρος της Βουλής παρατηρεί ότι πολλά από τα κόμματα που πρωτομπαίνουν στη Βουλή και έχουν μικρή κοινοβουλευτική δύναμη «καταφεύγουν, προκειμένου να προκαλέσουν την προσοχή, σε συμπεριφορές που έχουν να κάνουν με καταχρηστική αξιοποίηση των δικαιωμάτων τους, τόσο από πλευράς τήρησης ή μάλλον μη τήρησης του χρόνου που δικαιούνται στις ομιλίες, αλλά και, το χειρότερο αυτό, σε απίστευτα έντονο τοξικό λόγο προκειμένου να ασκήσουν την όποια κριτική αισθάνονται ότι πρέπει να ασκήσουν ως εκ του ρόλου τους».

Θεωρεί ότι «δεν είναι τυχαίο πως το επεισόδιο αυτό έρχεται μετά το εντελώς απαράδεκτο και κολάσιμο ποινικά χαστούκι στη βουλευτή κυρία Δεληκάρη σε εκκλησία της Καβάλας, έρχεται ύστερα από δημόσια αποδοκιμασία κυβερνητικών βουλευτών από κληρικούς που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια είτε ιερουργίας είτε θρησκευτικών εκδηλώσεων, αλλά και σε εναρμόνιση μιας δήθεν προστατευτικής σύστασης του κ. Βελόπουλου προς τους βουλευτές της ΝΔ να αποφεύγουν το Πάσχα να πηγαίνουν στις εκκλησίες γιατί μπορεί να τους τύχει κάτι δυσάρεστο, που βεβαίως δεν είναι προστατευτική συμβουλή αλλά προτρεπτική προς εκείνους οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν με τραμπουκισμούς και παλαβωμάρες να διατυπώνουν τις πολιτικές τους αντιρρήσεις».

«Μήνυμα» αποτροπής. Πώς όμως «έδεσε» ο Τασούλας τον Φλώρο; «Οι βουλευτές προστατεύονται με ασυλία για κάθε πλημμέλημα που διαπράττουν, αλλά δεν προστατεύονται για τα αυτόφωρα κακουργήματα. Η βιαιοπραγία που έγινε μπροστά στο κατώφλι της Ολομέλειας ήταν αυτόφωρη, έγινε μπροστά σε δεκάδες κόσμου, ήταν όμως κακούργημα; Η βλάβη της υγείας δεν στοιχειοθετούσε κακούργημα», αναφέρει. Ετσι οδηγήθηκε στη διάταξη του Ποινικού Κώδικα (άρθρο 157) που αφορά την προστασία των πολιτειακών θεσμών και των λειτουργιών τους. «Εδώ έχουμε μια απόλυτη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών σε αυτή τη νομική περιγραφή», εξηγεί, καθώς «έχουμε βιαιοπραγία κατά βουλευτού την ώρα της άσκησης των καθηκόντων του και μάλιστα λόγω της βλάβης που προκάλεσε είχε ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση του βουλευτού να ασκήσει τα καθήκοντά του αφού είναι ο μοναδικός βουλευτής του κόμματός του που δεν ψήφισε στη διαδικασία της άρσεως ασυλίας που εκείνη την ώρα εξελισσόταν στην Ολομέλεια».

Ο Πρόεδρος της Βουλής προειδοποιεί: «Επειδή αυτό είναι κακούργημα και επειδή τώρα πρωτοεφαρμόζεται, καλό θα είναι να το γνωρίζουν ταραξίες και τραμπούκοι, οι οποίοι νομίζουν ότι την πολιτική κριτική ή την επιδίωξη επίτευξης πλειοψηφίας στον λαό μπορούν να την αντικαταστήσουν με απειλή ή με βία». Το «μήνυμά» του δεν περιορίζεται στα όρια της Βουλής, αλλά φτάνει και εκτός, με αφορμή όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό: «Η διάταξη που πρωτοεφαρμόζεται εις βάρος βουλευτή, επειδή ακριβώς αφορά αυτόφωρο κακούργημα, δεν αφορά μόνον τις συνεδριάσεις της Βουλής, αφορά και οποιονδήποτε διανοείται να βιαιοπραγήσει εναντίον μέλους του κοινοβουλίου κατά την άσκηση των καθηκόντων του», τονίζει. Οπως διευκρινίζει άλλωστε, «οι βουλευτές δεν ασκούν τα καθήκοντά τους μόνο μέσα στην Ολομέλεια, αλλά τα ασκούν και στις εκλογικές τους περιφέρειες, στις επισκέψεις τους σε χωριά και κωμοπόλεις, στις ομιλίες τους προς τον λαό, στα καφενεία όπου συναντούν τους ψηφοφόρους τους, αλλά και όταν εκκλησιάζονται γιατί έχουν χρέος να βρίσκονται κοντά στον λαό ασκώντας τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, άρα ακόμα και αυτό το χαστούκι που έδωσε κάποια για ψήφο που εδόθη (σ.σ.: στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια) μπορεί κάλλιστα να υπαχθεί στην περίπτωση του Ποινικού Κώδικα και του άρθρου 157». Και δηλώνει: «Ως εδώ με όλες αυτές τις δήθεν αγανακτισμένες και βίαιες εκφράσεις αντίθεσης. Δεν υπάρχει στη δημοκρατία βίαιη αντίθεση. Υπάρχει η πολιτική, πολιτισμένη, ενίοτε έντονη, αλλά λεκτική αντίδραση και υπάρχει και καταφυγή στον λαό ώστε να πειστεί, αν μπορούμε να τον πείσουμε, να αλλάξει τη γνώμη του και την ψήφο του».

«Εχει όριο η «ζητιανιά» ψήφων». Εν ολίγοις, αυτό που έγινε με τον Φλώρο «δεν αφορά μόνο βουλευτές που τραμπουκίζουν, αλλά αφορά τον καθένα ο οποίος νομίζει ότι μπορεί να καταχράται τα δικαιώματα που έχει ως πολίτης σε μια δημοκρατία και να καταφεύγει σε βίαιες συμπεριφορές» και «είναι ένα πολύ καλό μάθημα για όλους εκείνους που νομίζουν ότι είναι ασύδοτοι και μπορεί να νιώθουν ότι με την τοξικότητα, τον λόγο μίσους, την εχθροπάθεια τα ποσοστά τους κάπως θα τα αυξήσουν, χωρίς να κινδυνεύουν βέβαια να κυβερνήσουν τη χώρα, όμως πρέπει να ξέρουν ότι αυτό έχει ένα όριο, αυτό το παρακολουθούμε, αυτό το ξέρουμε και αυτό είμαστε αποφασισμένοι να το αντιμετωπίσουμε και να το χτυπήσουμε». Και συμπληρώνει: «Ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να επιτρέψουμε στη βία που ζήσαμε την περίοδο της οικονομικής κρίσης ή σε άλλες περιόδους της ανώμαλης πολιτικής ιστορίας μας να επαναληφθεί. Δεν μπορεί επειδή κάποιοι αισθάνονται και απευθύνονται σε ακροατήρια επιρρεπή, εσχάτως μειοψηφικά αλλά επιρρεπή σε τέτοιες συμπεριφορές, προκειμένου να πάρουν 1% ή 2% παραπάνω, να οδηγήσουν τη χώρα πάλι σε ξυλοδαρμούς, φανατισμούς και αντεγκλήσεις». Ξεκαθαρίζει, δε, ότι «έχουν γνώσιν οι φύλακες, γι’ αυτό και θέλησα με αυτή την άμεση και αποφασιστική μας ως Βουλή αντίδραση να το επιβεβαιώσω».

«Εχει όριο η «ζητιανιά» ψήφων, έχει όριο η τοξικότητα, έχουν όριο η εχθροπάθεια και η επιθετικότητα, και το όριο αυτό είναι ο νόμος. Και αν ο Κανονισμός της Βουλής έχει φτιαχθεί για στοιχειωδώς λογικούς ανθρώπους που σπάνια παραφέρονται, υπάρχει ο ποινικός νόμος που είναι αυστηρότατος και υπάρχει και δυνατότητα και τον Κανονισμό της Βουλής να τον κάνουμε επίσης αυστηρότατο», τονίζει προδιαγράφοντας τις προθέσεις του.