Οι εχθροί της δημοκρατίας

Ο Τραμπ δεν είναι Χίτλερ (αν και κάποτε είχε τις ομιλίες του Φίρερ δίπλα στο κρεβάτι του). Δεν είναι Μουσολίνι ούτε Μπερλουσκόνι. Ακόμη κι αν μοιάζει περισσότερο με τον Ορμπαν, τον Ερντογάν ή τον Μόντι, όμως, δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε. Ο ακροδεξιός λαϊκισμός, γράφει ο Γιαν-Βέρνερ Μίλερ στο «Συνέβη εδώ;», «δεν έχει να κάνει τόσο με τον αντιελιτισμό, όσο με τον αντιπλουραλισμό.

Οι λαϊκιστές πιστεύουν ότι εκείνοι, και μόνο εκείνοι, εκπροσωπούν τον «πραγματικό λαό».» Η απειλή που συνιστούν λοιπόν δεν έχει να κάνει με αγκυλωτούς σταυρούς, τανκς στους δρόμους και στρατιωτικό νόμο, αλλά με μια σύγχρονη ευνοιοκρατία και περιορισμούς της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της πρόσβασης στην ψήφο και των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων.

Οι εχθροί της δημοκρατίας έχουν διδαχθεί από την ιστορία, τονίζει ο Μίλερ. Και προσπαθούν να την καταστρέψουν με άλλους τρόπους.