Το πρόσωπο του αρχηγού είναι το δίλημμα και έχει ρίσκο

Για να εκφράσει την ψυχή του ένα κόμμα, δεν έχει παρά το πρόσωπο του αρχηγού του. Προσαρμόζοντας το τσιτάτο του Κοκτώ στις ανάγκες μιας προεκλογικής εκστρατείας, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη ξεκινήσει να εκπέμπουν τα μηνύματα που θέλουν να στείλουν στους ψηφοφόρους ενόψει της 9ης Ιουνίου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πει μόνος του πως πίσω απ΄ το γαλάζιο ευρωψηφοδέλτιο κρύβεται το όνομά του, ενώ ο Στέφανος Κασσελάκης φροντίζει η μοναδική εικόνα που προβάλλει η αξιωματική αντιπολίτευση να είναι η δική του. Εμπειροι πολιτικοί αναλυτές δηλώνουν πεπεισμένοι πως στις 42 μέρες που απομένουν μέχρι την κάλπη οι καμπάνιες των δύο κομμάτων θα είναι απόλυτα προσωποκεντρικές. Οπότε, εύλογα κάποιοι αναρωτιούνται τι κερδίζει και τι χάνει η κάθε πλευρά από μια τέτοια στρατηγική.

Μια διαγώνια ματιά σε όλες τις δημοσκοπήσεις οι οποίες έχουν δημοσιευθεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο (όταν ανέλαβε τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ ο φωτογενής πρόεδρός του) έως και σήμερα φανερώνει ότι ο Πρωθυπουργός υπερτερεί του ανθρώπου που συστήθηκε στη συριζαϊκή βάση ως εκείνος που θα νικήσει τον Μητσοτάκη. Ακόμη και στη δημοσκοπικά χειρότερη στιγμή του πρώτου, τον Μάρτιο, όταν έχανε στον δείκτη της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία από τον «κανένα», συγκεντρώνοντας 33% σε έρευνα της Metron Analysis, ο δεύτερος θεωρείτο ικανός για το αξίωμα από το 7%. Το 34% του δείγματος αξιολογούσε θετικά το μητσοτακικό έργο, ενώ μόλις το 17% το κασσελακικό. Ανάλογη ήταν η εικόνα και στις αρχές Απριλίου. Σε μέτρηση της GPO, 45,8% είχαν θετική γνώμη για τον Πρωθυπουργό και 21,7% για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οπως το θέτει χαρακτηριστικά γνωστός δημοσκόπος, «δεν υπάρχει καν σύγκριση Μητσοτάκη – Κασσελάκη στην ανάλυση της κοινής γνώμης».

ΧΩΡΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ. Παρότι, λοιπόν, τα νούμερα μαρτυρούν πως δεν συμφέρει τον συριζαίο πρόεδρο να γίνει το πρόσωπό του το εκλογικό δίλημμα, η ίδια πηγή επιμένει ότι αυτός δεν είχε άλλη εναλλακτική. Γιατί; «Επειδή μερικά στοιχεία του είναι θελκτικά για ορισμένες κατηγορίες ψηφοφόρων. Δεν κουβαλά τις αμαρτίες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει τις ιδεολογικές ή άλλες αγκυλώσεις των παλιών συντρόφων, δεν δεσμεύεται από προσωπικές σχέσεις μέσα στο κόμμα», λέει χαρακτηριστικά. Βέβαια, σπεύδει να εξηγήσει πως όλα αυτά «δουλεύουν μόνο στο αντισυστημικό κοινό». Οι έρευνες που κάνουν κάθε εβδομάδα πλέον οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, πάντως, δείχνουν ότι η ψήφος κατά του επάρατου συστήματος του αρκεί για να πιάσει το 17% και να αντισταθμίσει τις απώλειες προς τη Νέα Αριστερά.

Ο Μητσοτάκης από την άλλη είχε την ευχέρεια να επιλέξει να πάρει πάνω του τη μάχη των ευρωεκλογών. Σχεδόν σε όλες τις αναμετρήσεις, άλλωστε, έχει ακολουθήσει ένα τέτοιο μοτίβο. Ωστόσο, σύμφωνα με έναν πολιτικό αναλυτή, παρά τη δημοσκοπική απόσταση που τον χωρίζει από οποιονδήποτε αντίπαλό του, «δεν έχει εξαλείψει τον κίνδυνο της επανάληψης του αποτελέσματος που έφερε η στρατηγική του «13 στις 13 περιφέρειες» στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές».

ΨΗΦΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. Οι διαφάνειες των ποιοτικών στοιχείων των γκάλοπ συνεχίζουν να αποτυπώνουν δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση. Και οι συνθήκες προσφέρονται για ψήφο διαμαρτυρίας. Κατά το 65% των ερωτηθέντων από τη Metron Analysis την προηγούμενη εβδομάδα, η ευρωκάλπη δεν πρόκειται να επηρεάσει την πολιτική σταθερότητα, όπως διατείνεται το κυβερνών κόμμα – τα δε ποσοστά κεντρώων και κεντροδεξιών που πιστεύουν το ίδιο είναι 67% και 68% αντίστοιχα. Παρ’ όλα αυτά, όπως επισημαίνει δημοσκόπος απ΄ αυτούς που μετράνε καθημερινά τις διαθέσεις των εκλογέων, «η υποψηφιότητα Μπελέρη έχει βοηθήσει τη ΝΔ. Ηδη μία μονάδα έχει μετακινηθεί από την Ελληνική Λύση προς το κυβερνών κόμμα».

Η προσωποποίηση των εκλογικών διλημμάτων, επομένως, έχει ρίσκο και για τον έναν και για τον άλλο. Ταυτόχρονα, όμως, φαίνεται να μπορεί να προσφέρει και τα οφέλη που ο καθένας τους προσδοκά. Ο μεν να παραμείνει πρώτος με διαφορά, ο δε να καθιερωθεί στη θέση του συριζαίου αρχηγού.