Ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο

Με θλίψη ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο που έφυγε από την ζωή σε ηλικία 81 ετών.

Ο Προεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας εξέφρασε τα συλλυπητήρια για την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια για την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, κάνοντας λόγο για «έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, έναν άνθρωπο ξεχωριστό, που αγαπήθηκε από τον ελληνικό λαό για την προσωπικότητα και την προσφορά του στην τέχνη» και τόνισε ότι «τα έργα του σφράγισαν την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και αποτέλεσαν ορόσημα στον νεότερο πολιτισμό της χώρας μας».

Επισήμανε, επίσης, ότι «Ήταν ποιητικός και πολιτικός μαζί, πάντοτε με το θάρρος της γνώμης του και με το πάθος της συμμετοχής στους προβληματισμούς κάθε εποχής», ενώ παρατήρησε ότι «Όποιες κι αν ήταν οι εντάσεις της συγκυρίας, όσο κι αν έπαιρνε θέση, όσο κι αν γνήσια εξέφραζε το ρεύμα κάθε εποχής, έγνοια του ήταν πάντα των «Ελλήνων οι Κοινότητες» να είναι ενωμένες. Μέλημά του ήταν πάντα η υπέρβαση των διαφορών και των διχασμών».

Ειδικότερα, στη δήλωσή του ο κ. Τασούλας ανέφερε:

«Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου προκαλεί συγκίνηση και θλίψη σε όλους μας. Ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ένας άνθρωπος ξεχωριστός που αγαπήθηκε από τον ελληνικό λαό για την προσωπικότητα, το έργο και την προσφορά του στην τέχνη. Ασυμβίβαστος, καινοτόμος και τολμηρός ενσάρκωσε το πνεύμα της αμφισβήτησης με τον πιο ευαίσθητο και ποιητικό τρόπο μέσα από έργα που σφράγισαν την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και αποτέλεσαν ορόσημα στον νεότερο πολιτισμό της χώρας μας.

Ήταν ένας μοναχικός οδοιπόρος του τραγουδιού, αλλά και ένας μοναδικός ραψωδός που διέσχισε όλες αυτές τις δεκαετίες άφοβα. Ήταν ποιητικός και πολιτικός μαζί, πάντοτε με το θάρρος της γνώμης του και με το πάθος της συμμετοχής στους προβληματισμούς κάθε εποχής. Όποιες κι αν ήταν οι εντάσεις της συγκυρίας, όσο κι αν έπαιρνε θέση, όσο κι αν γνήσια εξέφραζε το ρεύμα κάθε εποχής, έγνοια του ήταν πάντα των «Ελλήνων οι Κοινότητες» να είναι ενωμένες. Μέλημά του ήταν πάντα η υπέρβαση των διαφορών και των διχασμών.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος θα μας λείψει. Η απώλεια ενός καλλιτέχνη αυτής της εμβέλειας αφήνει ένα μεγάλο κενό στον χάρτη του πολιτισμού μας, αλλά το έργο του δεν ήταν μόνο «φωνή των καιρών». Ήταν επιπλέον ένας ήχος αλήθειας και γνησιότητας που θα συνεχίσει να αντηχεί στο μέλλον. Θα ήθελα με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό να απευθύνω εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγό του, ‘Ασπα, στα παιδιά του Κορνήλιο και Ρωμανό, στους οικείους του και στους αμέτρητους φίλους του».

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο Δ. Σαββόπουλος απέδειξε με το έργο και τη στάση του πως ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης

Για έναν υπέροχο τραγουδοποιό, έναν ευαίσθητο Έλληνα και έναν υπεύθυνο πολίτη έκανε λόγο σε δήλωσή του ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης για το θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου.

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση του πρωθυπουργού:

«Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά ο Διονύσης μας δεν είναι πια εδώ. Με τον αποχωρισμό να συμβαίνει όπως τον είχε ο ίδιος τραγουδήσει: «Δεν είμαι εδώ». Οι άλλοι «χτύπααν τον αέρα». Και να ξεκινήσει, έτσι, ήρεμος το ταξίδι του προς μια «θάλασσα πλατιά»…

Ο Σαββόπουλος έφυγε, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος. Γιατί με το έργο και τη στάση του απέδειξε πως ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης.

Με τίμησε με τη φιλία του. Και μέσα από αυτήν μπόρεσα να γνωρίσω μία ευγενική μορφή που είχε ένα μοναδικό χάρισμα: να παρακολουθεί τις εποχές που αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να αλλάζει και ο ίδιος. Κρατώντας μόνο την αυθεντικότητά του.

Αυτήν την αυθεντικότητα αποπνέει και το τελευταίο βιβλίο του με θέμα την ίδια του τη ζωή. Ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών που τη διηγείται με την ίδια ζωντάνια, αλλά και ευθύτητα που είχαν τα λόγια και οι νότες του.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν θα μας τραγουδήσει, φέτος, ότι «τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε». Η βραχνή φωνή του, όμως, θα μας συνοδεύει για πάντα. Πλουτίζοντας την καρδιά και τη σκέψη μας.

Τον αποχαιρετώ με οδύνη με τη σκέψη μου στην αγαπημένη του ‘Ασπα και στους δύο τους γιούς, Κορνήλιο και Ρωμανό. Τη φυσική του συνέχεια αναλαμβάνουν τα εγγόνια του Διονύσης και Αντρέας. Και όλοι εμείς, τη διατήρηση της φωτεινής μνήμης του.

RIP Νιόνιο».

Νίκος Ανδρουλάκης: Ο «Νιόνιος» δεν είναι πια κοντά μας, αλλά θα είναι πάντα στις καρδιές μας

«Με βαθιά συγκίνηση οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αποχαιρετούμε τον Διονύση Σαββόπουλο, που μέσα από τα τραγούδια του σκιαγραφούσε το βίωμα, τις ελπίδες, τις υπερβάσεις και τις αγωνίες του λαού μας στο πέρασμα των δεκαετιών», δήλωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης για τον θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου. «Μας αφήνει παρακαταθήκη μουσικά αριστουργήματα όπως ο «Μπάλλος», το «Φορτηγό», τα «Τραπεζάκια έξω», το «Βρώμικο ψωμί» και τόσα άλλα, όπου πάντρευε μοναδικά τη ροκ, τη λαϊκή μουσική και τους παραδοσιακούς ήχους», συνέχισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και τόνισε: «Ο «Νιόνιος» δεν είναι πια κοντά μας, αλλά θα είναι πάντα στις καρδιές μας σε μια θέση στο πάνθεον των κορυφαίων δημιουργών της ελληνικής μουσικής, των μεγάλων Ελλήνων».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος, έγραψε στο Facebook για την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου 

Συγκεκριμένα έγραψε: 

Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Διονύση Σαββόπουλο, έναν μεγάλο δημιουργό της Ελλάδας.

Έναν τραγουδοποιό, που θα ζει πλέον για πάντα στις παρέες μας, στις συναυλίες, στα τραγούδια του που ψιθυρίζουμε συχνά.

Για εμάς που μεγαλώσαμε στη Θεσσαλονίκη, ο «Νιόνιος» ήταν ο τραγουδοποιός της εφηβείας μας.

Δεν έλειπε ποτέ από τις παρέες μας, από τα καλοκαίρια μας, από τις πορείες μας, από τις συζητήσεις μας για το 5ο Λύκειο, που τελείωσε και αυτός. Για χάρη του μάθαμε να πιάνουμε κιθάρα.

Η μουσική του και οι στίχοι του συνόδευσαν τη ζωή μας και τους αγώνες μας. Και με τον δικό του τρόπο χαρακτήρισε και τον αγώνα κατά της χούντας και στη συνέχεια τη γενιά του Πολυτεχνείου, ακόμα και αν υπήρχαν στιγμές που διαφωνήσαμε.

Τώρα με το μεγάλο του ταξίδι, μας αφήνει τη μουσική του, μία κληρονομιά που μοιραζόμαστε.

Η πλατεία θα είναι γεμάτη…

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους συνεργάτες του.

Συλλυπητήρια για την απώλεια  του Διονύση Σαββόπουλου εξέφρασε και ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας.

«Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν λαμπρός τραγουδοποιός και θα μπορούσε να είναι από τους πλέον χαρισματικούς υπερρεαλιστές ποιητές της μεταπολεμικής Ελλάδας».

Αυτό αναφέρει σε ανάρτηση στο κοινωνικό δίκτυο Χ υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας Νίκος Δένδιας για το θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου.

«Είχα τη χαρά να τον γνωρίσω στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Τα πλέον ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του» καταλήγει ο κ. Δένδιας.

Συλλυπητήρια για την απώλεια  του Διονύση Σαββόπουλου εξέφρασε και ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος

«Ο Διονύσης Σαββόπουλος μας πήρε μακριά, μας πήγε σε άλλα μέρη. Του το χρωστάμε ως έθνος των Ελλήνων. Τώρα τον φύσηξε το αγέρι και τον πλοηγεί στην πλατιά θάλασσα της Ιστορίας. Αυτόν τον υπέροχο ποιητή, τον μοναδικό τραγουδοποιό της γενιάς μας. Την κιβωτό της Μεταπολίτευσης».

Η ανακοίνωση της  Νέας Αριστεράς για την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου: «Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε από μόνος του μια εποχή»

Καμία ιστορία του ελληνικού τραγουδιού δεν μπορεί να ειπωθεί χωρίς το όνομα του Διονύση Σαββόπουλου.

Ένας δημιουργός που διέσχισε τα χρόνια του που φεύγαν χύμα, τα αμφισβήτησε, τα ερμήνευσε. Ένας τραγουδοποιός που ένωσε τη λαϊκή παράδοση με την ποίηση, την ανατολίτικη μελωδία με τον δυτικό στοχασμό, το προσωπικό βίωμα με το συλλογικό όνειρο.

Από το Φορτηγό και το Περιβόλι του Τρελλού μέχρι τον Μπάλλο και τα Τραπεζάκια έξω, ο Σαββόπουλος έγραψε κεφάλαια της νεότερης ελληνικής ψυχής. Κι αυτό γιατί έδωσε μουσική μορφή σε μια περίοδο που έψαχνε τη φωνή της μέσα στη δικτατορία και στη μεταπολίτευση. Γιατί υπήρξε ο πατριάρχης μιας ολόκληρης γενιάς μουσικών που διαμόρφωσαν καθοριστικά τον σύγχρονο ελληνικό ήχο και στίχο μέχρι και σήμερα.

Η ζωή του, μια ανηφόρα γεμάτη τραγούδια, δεν υπήρξε εύκολη. Από τη Θεσσαλονίκη των φοιτητικών χρόνων μέχρι τις φυλακές της Χούντας, από τα υπόγεια των μπουάτ ως τις σκηνές των μεγάλων φεστιβάλ, ο Σαββόπουλος ήταν πάντα ένας ανήσυχος εργάτης της μουσικής, ένας μοναχικός οδοιπόρος που προτιμούσε να κινείται στα όρια.

Στη σκηνή, ένας αιώνιος έφηβος· με το πάθος, το χαμόγελο και τη συγκίνηση του ανθρώπου που δεν σταμάτησε να αφηγείται ιστορίες. Στους στίχους του, ο κόσμος χωρούσε ολόκληρος — η πολιτική και ο έρωτας, η μνήμη και η ειρωνεία, η Ελλάδα και ο κόσμος. Ήξερε να σκάβει βαθιά στο λαϊκό αίσθημα χωρίς να το εγκλωβίζει.

Κάθε τραγούδι του Σαββόπουλου ήταν κι ένα κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης — μια υπόμνηση ότι η τέχνη μπορεί να είναι και όνειρο και πράξη. Τώρα που σωπαίνει η φωνή του, η σιωπή είναι γεμάτη απ’ όσα μας χάρισε.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν υπήρξε απλώς ένας δημιουργός· υπήρξε από μόνος του μια εποχή.