Τρέξιμο σε κάθε ηλικία: Πόσο «παλιός» ή… γέρος είσαι για να ξεκινήσεις να τρέχεις;

Πολλοί πιστεύουν ότι το τρέξιμο επιβαρύνει τα γόνατα και μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμες βλάβες στις αρθρώσεις. Ωστόσο, η επιστημονική έρευνα δείχνει πως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Tο τρέξιμο, παρά την επιβάρυνση που ασκεί στις αρθρώσεις, μπορεί να βοηθήσει να διατηρήσουμε τα γόνατά μας γερά και υγιή. Κάθε φορά που το πόδι ακουμπάει στο έδαφος κατά το τρέξιμο, το σώμα απορροφά δυνάμεις τρεις φορές μεγαλύτερες από το βάρος μας, γεγονός που φαντάζει κακό, αλλά είναι συστατικό της φυσιολογικής προσαρμογής του οργανισμού.

Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι μια στατική δομή που φθείρεται με την πάροδο του χρόνου. Αντιθέτως, είναι ένας δυναμικός οργανισμός που αναπτύσσεται και δυναμώνει όταν «φορτίζεται» σωστά. Ο χόνδρος στις αρθρώσεις, για παράδειγμα, τρέφεται και δυναμώνει με τη φυσική πίεση που δέχεται, ενώ η απουσία κίνησης – όπως σε περιπτώσεις παρατεταμένης ακινησίας – οδηγεί σε επιδείνωση των ιστών.

Έρευνες έχουν δείξει πως το τρέξιμο μειώνει προσωρινά το πάχος του χόνδρου, μια διαδικασία που επανέρχεται γρήγορα και φαίνεται ότι βοηθά στην ανανέωση και ενδυνάμωση του. Επιπλέον, οι δρομείς εμφανίζουν καλύτερη οστική πυκνότητα και παχύτερο χόνδρο στους γοφούς και γόνατα, παράγοντες που μειώνουν τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας.

Τι γίνεται όμως αν αρχίσει κάποιος το τρέξιμο σε μεγαλύτερη ηλικία; Παρότι δεν υπάρχουν ακόμα αρκετές μελέτες ειδικά για αυτό, δεδομένα από προγράμματα ενδυνάμωσης με άλματα υψηλής έντασης σε ηλικιωμένους άνω των 65 ετών, δείχνουν πως η εκγύμναση αυτή οδηγεί σε αυξημένη δύναμη και λειτουργικότητα, χωρίς παρενέργειες. Καθώς αυτή η δραστηριότητα προκαλεί μεγαλύτερο φορτίο στις αρθρώσεις απ’ ό,τι το τρέξιμο, μπορούμε να εικάσουμε ότι και το τρέξιμο ξεκινώντας αργά είναι ασφαλές και ωφέλιμο, αρκεί να γίνεται με σταδιακή προσαρμογή.

Όπως συμβαίνει σε κάθε ασκησιολογικό πρόγραμμα, η προσαρμογή του σώματος χρειάζεται χρόνο. Για αυτό είναι προτιμότερο να ξεκινήσει κάποιος με εναλλαγές περπατήματος και τρεξίματος σε μικρές αποστάσεις, αυξάνοντας σταδιακά το βάρος και τη διάρκεια της προπόνησης. Με αυτόν τον τρόπο, το σώμα ενδυναμώνεται και ταυτόχρονα προστατεύεται από τραυματισμούς.

Τέλος, η κακή φήμη του τρεξίματος οφείλεται κυρίως στις «υπερφορτώσεις» – τραυματισμούς που προκαλούνται από υπερβολική και απότομη αύξηση της έντασης ή της ποσότητας προπόνησης, χωρίς ισορροπία στην ανάκαμψη. Η υγιεινή διατροφή με επαρκή ενέργεια και θρεπτικά συστατικά, η σταδιακή αύξηση και η επιλογή μαλακών επιφανειών για δρομικά βήματα βοηθούν σημαντικά.

Το τρέξιμο λοιπόν, ανεξαρτήτως ηλικίας, αποτελεί μια δραστηριότητα με πολλαπλά οφέλη για το μυοσκελετικό και καρδιομεταβολικό σύστημα και μπορεί να παραταθεί με ασφαλή τρόπο σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.