- Advertisement -

Ο Έλον Μασκ επανέρχεται με ένα ακόμη φουτουριστικό όραμα: ένα ταξίδι Νέα Υόρκη – Λονδίνο σε λιγότερο από μία ώρα, μέσω ενός υποθαλάσσιου τούνελ υπερηχητικής ταχύτητας. Το σχέδιο προβλέπει συνδυασμό τεχνολογίας μαγνητικής αιώρησης (Maglev) και συστήματος κενού αέρα (Hyperloop), δημιουργώντας ένα μέσο μεταφοράς που θα κινείται κάτω από τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Η ιδέα αυτή, που μοιάζει να ξεπηδά από σελίδες επιστημονικής φαντασίας, αποτελεί τη νέα εξέλιξη του παλαιότερου οράματος του Μασκ για το Hyperloop. Ο επιχειρηματίας είχε παρουσιάσει το 2013 το σχέδιο για μια γραμμή Λος Άντζελες – Σαν Φρανσίσκο, όπου το ταξίδι θα μειωνόταν από εννέα ώρες σε μόλις 35 λεπτά. Παρά τον ενθουσιασμό, το έργο δεν προχώρησε πέρα από περιορισμένα πειραματικά στάδια.
Το νέο υπερατλαντικό όραμα
Μετά την αποτυχία του αρχικού προγράμματος, ο Μασκ επανέρχεται με νέες εκδοχές του Hyperloop, ενσωματώνοντας τεχνολογίες υποθαλάσσιων σηράγγων για ηλεκτρικά οχήματα. Το πιο φιλόδοξο σχέδιό του περιλαμβάνει ένα τεράστιο τούνελ κάτω από τον Ατλαντικό, όπου τρένα θα κινούνται με ταχύτητες έως 4.800 χιλιομέτρων την ώρα – τέσσερις φορές ταχύτερα από ένα σημερινό αεροσκάφος.
Αν το σχέδιο αυτό γινόταν πραγματικότητα, οι επιβάτες θα μπορούσαν να διανύουν τα περίπου 5.500 χιλιόμετρα που χωρίζουν τις δύο μεγαλουπόλεις σε λιγότερο από μία ώρα, αλλάζοντας ριζικά την έννοια των διεθνών μετακινήσεων.
Τα τεχνολογικά εμπόδια
Σήμερα, το ταχύτερο τρένο στον κόσμο είναι το Maglev Transrapid της Σανγκάης, που φτάνει τα 430 km/h στη διαδρομή αεροδρομίου–πόλης. Η μαγνητική αιώρηση εξαλείφει την τριβή, επιτρέποντας εξαιρετικά ομαλή κίνηση. Ο Μασκ φιλοδοξεί να συνδυάσει αυτή την τεχνολογία με το σύστημα κενού αέρα του Hyperloop, ώστε να μειώσει ακόμη περισσότερο την αντίσταση.
Ωστόσο, η υλοποίηση ενός τέτοιου έργου αγγίζει τα όρια του αδύνατου. Η διατήρηση απόλυτου κενού σε σήραγγα χιλιάδων χιλιομέτρων, με σταθερή πίεση και θερμοκρασία, είναι τεχνικά εξαιρετικά δύσκολη. Επιπλέον, η κατασκευή ενός τούνελ που θα διασχίζει τη Μεσοατλαντική ράχη –μια υποθαλάσσια ηφαιστειακή οροσειρά– θα απαιτούσε πρωτοφανή τεχνολογικά μέσα.
Οι γεωλογικές πιέσεις, η θερμότητα και η σεισμική δραστηριότητα καθιστούν τη βιωσιμότητα του έργου σχεδόν μηδενική. Ακόμη και αν η τεχνολογία προόδευε αρκετά, το κόστος θα ήταν αστρονομικό, πιθανότατα το μεγαλύτερο έργο υποδομής στην ιστορία.
Μεταξύ φαντασίας και ρεαλισμού
Για τον Μασκ, τα όρια μεταξύ τεχνολογικού ρεαλισμού και φαντασίας είναι συχνά δυσδιάκριτα. Από την αποστολή Tesla στο διάστημα μέχρι το σχέδιο αποικισμού του Άρη, ο δισεκατομμυριούχος δείχνει αποφασισμένος να αμφισβητήσει το αδύνατο. Αν και πολλοί ειδικοί θεωρούν το υπερηχητικό υπόγειο τρένο επιστημονικό παράδοξο, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη δυναμική επιρροή του στον δημόσιο διάλογο για το μέλλον των μεταφορών.
Το αν ο «υπερατλαντικός Hyperloop» θα παραμείνει όνειρο ή θα αποτελέσει την απαρχή ενός νέου τεχνολογικού άλματος, μένει να φανεί. Προς το παρόν, το σχέδιο αυτό συμβολίζει με τον πιο τολμηρό τρόπο τη φιλοσοφία του Μασκ: έναν κόσμο χωρίς σύνορα, χωρίς όρια και, ενίοτε, χωρίς φρένα.
Comments are closed.