- Advertisement -
«Ειδικευμένοι εργάτες για νήματα, υφάσματα και βαφή, πολλές από αυτές τις σημαντικές ειδικές τεχνικές που αφορούν τη δημιουργία των ρούχων, εξαφανίζονται σε όλο τον κόσμο. Αυτές οι δουλειές είναι πολύ δύσκολες και περίπλοκες. Χρειάζονται υψηλές δεξιότητες, αλλά οι εργάτες γερνούν», λέει ο Γιόζι Γιαμαμότο ο σχεδιαστής που ήρθε στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας 1970 από την Ιαπωνία.
Μαζί του έφερε παράδοση, ποιητική μελαγχολία και την ανάγκη του να ντύσει την ομορφιά με τα μαύρα μακριά ρούχα του, πολλές φορές φτιαγμένα με ιδιαίτερες τεχνικές που κρατούσαν από τη μακραίωνη ιαπωνική χειροτεχνία. Αυτήν την πτυχή της Ιαπωνίας που μιλάει για την προσθετική αφαίρεση των ελάχιστων πραγμάτων που αξίζουν, σήμερα δεν θα την εντοπίσουμε στον πολιτικό λόγο της Σαναέ Τακαϊτσί.
Η οποία ναι μεν πέτυχε μία ιστορική πρωτιά, αφού αναδείχτηκε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, αλλά ήδη τα λόγια της δείχνουν προς τη δομική εσωστρέφεια από την οποία πάσχει η χώρα της. Η νέα πρωθυπουργός ίδρυσε υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής – με υπουργό γυναίκα – προειδοποιώντας όσους ξένους δεν μιλάνε, δεν σκέπτονται, δεν συμπεριφέρονται ιαπωνικά.
Θα ήταν όμορφο να μιλήσει κανείς για τη Σαναέ Τακαϊτσί όπως μιλάνε με ειλικρινή θαυμασμό και σεβασμό για άλλες συμπατριώτισσές της, ξεχωριστές γυναίκες δημιουργούς. Όπως για τη Ρέι Καβακούμπο της Comme des Garcons, τη βραβευμένη αρχιτέκτονα Καζούο Σετζίμα του γραφείου Sanaa, τη συγγραφέα Γιόκο Ογκάουα. Η Καβακούμπο μας πρόσφερε τη δυνατότητα της αποδόμησης των κλισέ περί κομψότητας προσθέτοντας στα ρούχα της όγκους από καμπύλες και άλλα σχήματα γεωμετρίας για να αντιπαρατεθεί με την παγιωμένη αισθητική της αρμονικής ομορφιάς των σωμάτων.
Η Σετζίμα ως επικεφαλής επιμελήτρια στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2010 με τίτλο «Οι άνθρωποι συναντιούνται στην αρχιτεκτονική» παρουσίασε στην έκθεσή της τη θέση της σχετικά με την αλληλεπίδραση μεταξύ του κοινωνικού και του φυσικού περιβάλλοντος. Και η Ογκάουα – όπως επεσήμανε ο νομπελίστας Κενζαμπούρο Οε – «είναι σε θέση να εκφράσει τις πιο λεπτές λειτουργίες της ανθρώπινης ψυχολογίας με τη μορφή μιας πεζογραφίας που είναι λεπτή αλλά διεισδυτική», περιγράφοντας με συσσωρευμένες λεπτομέρειες στα ολιγοσέλιδα βιβλία της τον γυναικείο κόσμο, ασφυκτικά συμπιεσμένο στο ανδροκρατούμενο περιβάλλον, αφοσιωμένο στην πειθαρχία και την τήρηση των ιαπωνικών παραδόσεων.
Από μικρή ηλικία, η σημερινή πρωθυπουργός φαινόταν να έχει συνειδητοποιήσει τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη χώρα της. Η μητέρα της τής έλεγε να είναι ένα «κόκκινο τριαντάφυλλο», όπως η ίδια θυμάται σε μία βιογραφία της που κυκλοφόρησε το 2024 και υπέγραψε ο ρεπόρτερ Eiji Ohshita, ζητώντας της να «διατηρήσει τη γυναικεία χάρη, ενώ θα έχει τα αγκάθια για να αντιμετωπίσει τις αδικίες».
Στα χρόνια της νιότης της, γύρω στη δεκαετία του 1980, η Σαναέ Τακαϊτσί μάλλον θα έμοιαζε με θυμωμένο ρόδο. Αφού εκδήλωσε αδυναμία για το χαρντ ροκ μαθαίνοντας να παίζει ντραμς σε μία κολεγιακή μπάντα και να ακούει τους χέβι μέταλ ήχους των Black Sabbath και Iron Maiden. Επίσης ξόδευε τον νεανικό της ενθουσιασμό κάνοντας βόλτες με μηχανές Καβασάκι.
Αλλά επειδή ο τρόπος που ντυνόμαστε δείχνει και για το πώς σκεφτόμαστε, η πρωθυπουργός της Ιαπωνίας έδειξε ότι ο εφηβικός θυμός που καταφεύγει στην ένταση του χέβι μέταλ μπορεί σήμερα να μεταστραφεί σε συντηρητισμό. Αλλωστε για ίνδαλμα της πολιτικής είχε και εξακολουθεί να έχει τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Την περιβόητη «Σιδηρά Κυρία» η οποία για πρώτη φορά κατοίκησε στο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ το 1977 και άφησε το στίγμα της στην πολιτική ιστορία του τέλους του 20ού αιώνα.
Comments are closed.