ΔΝΤ: Αναμένει πρωτογενή πλεονάσματα και σταθερή μείωση του ελληνικού χρέους μέχρι το 2030

Πρωτογενή πλεονάσματα και σταθερή μείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας έως το 2030 προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην τελευταία του έκθεση για τις παγκόσμιες δημοσιονομικές εξελίξεις (Fiscal Monitor).

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας αναμένεται να διαμορφωθεί στο 3,2% του ΑΕΠ το 2025 και στο 2,3% το 2026. Αν συμπεριληφθούν οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του χρέους, το συνολικό δημοσιονομικό ισοζύγιο προβλέπεται ισοσκελισμένο φέτος και με έλλειμμα 0,8% το 2026.

Το ακαθάριστο δημόσιο χρέος της χώρας, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, προβλέπεται να υποχωρήσει από 154,8% του ΑΕΠ το 2023 στο 146,7% το 2024 και στο 141,9% το 2026. Η τάση αποκλιμάκωσης αναμένεται να συνεχιστεί, με το χρέος να μειώνεται στο 130,2% έως το 2030.

Τα δημόσια έσοδα εκτιμάται ότι θα αυξηθούν από 49,3% του ΑΕΠ το 2023 στο 49,8% το 2024 και στο 50% το 2026, πριν υποχωρήσουν στο 46,8% το 2030. Παράλληλα, οι δημόσιες δαπάνες προβλέπεται να ανέλθουν από 48% του ΑΕΠ το 2024 στο 49,8% φέτος και στο 50,8% το 2026, για να μειωθούν στο 48,2% το 2030.

Αύξηση του παγκόσμιου δημόσιου χρέους

Η έκθεση του ΔΝΤ προειδοποιεί ότι το παγκόσμιο δημόσιο χρέος θα ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ έως το 2029, φτάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο από το 1948. Η άνοδος αυτή είναι ταχύτερη από ό,τι προβλεπόταν πριν από την πανδημία.

Μεγάλες οικονομίες όπως ο Καναδάς, η Κίνα, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ αναμένεται να διατηρήσουν ή να ξεπεράσουν επίπεδα χρέους άνω του 100% του ΑΕΠ. Παρ’ όλα αυτά, ο δημοσιονομικός κίνδυνος θεωρείται μέτριος, καθώς οι χώρες αυτές διαθέτουν βαθιές και ρευστές αγορές ομολόγων και ευρύτερα περιθώρια πολιτικής παρέμβασης.

Αντίθετα, πολλές αναδυόμενες οικονομίες και χώρες χαμηλού εισοδήματος αντιμετωπίζουν σοβαρότερες προκλήσεις, παρότι το χρέος τους παραμένει σχετικά χαμηλό. Η αύξηση των επιτοκίων τα τελευταία χρόνια έχει επιβαρύνει σημαντικά τη δυναμική του παγκόσμιου χρέους, εντείνοντας τους δημοσιονομικούς κινδύνους, σύμφωνα με το ΔΝΤ.

Το Ταμείο επισημαίνει ότι οι αυξημένες ανάγκες για αμυντικές δαπάνες, η αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και οι πιέσεις από το δημογραφικό και την ανάπτυξη συνδυάζονται με «πολιτικές κόκκινες γραμμές κατά της αύξησης φόρων» και με «μειωμένη δημόσια συνειδητοποίηση των δημοσιονομικών ορίων».

Όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, «ξεκινώντας από υπερβολικά υψηλά ελλείμματα και χρέη, η επιμονή σε δαπάνες μεγαλύτερες από τα φορολογικά έσοδα θα ωθεί το δημόσιο χρέος σε όλο και υψηλότερα επίπεδα, απειλώντας τη βιωσιμότητα και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα».