Αυστραλία: Νέα αναταραχή για την απέλαση μεταναστών στο νησί Ναούρου

Η κυβέρνηση της Καμπέρα ξεκινά και πάλι τη μεταφορά παράτυπων μεταναστών σε καθεστώς απομόνωσης σε ένα μικρό νησί του Ειρηνικού, προκαλώντας διεθνείς αντιδράσεις για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Αυστραλία επαναφέρει μια πολιτική, που είχε προκαλέσει οργή σε διεθνές επίπεδο. Οι Αρχές άρχισαν τις απελάσεις παράτυπων μεταναστών προς το νησί Ναούρου, στο πλαίσιο μιας αμφιλεγόμενης συμφωνίας ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ με το μικρό νησιωτικό κράτος του Ειρηνικού. Σύμφωνα με τον Υπουργό Εσωτερικών Τόνι Μπερκ, η Καμπέρα πρόκειται να μεταφέρει έως και 354 άτομα, ανάμεσά τους και καταδικασμένους για σοβαρά εγκλήματα, όπως ανθρωποκτονίες.

Το Ναούρου, μια νησιωτική μικροπολιτεία ελάχιστα μεγαλύτερη από το Βατικανό ή το Μονακό, επιβεβαίωσε ότι η πρώτη ομάδα μεταναστών έχει ήδη φτάσει στο έδαφός της. Η συμφωνία προβλέπει ότι η χώρα θα υποδέχεται τους απελαθέντες, με αντάλλαγμα την οικονομική ενίσχυση της Αυστραλίας για τα επόμενα 30 χρόνια. Οι μετανάστες, σύμφωνα με τις Αρχές, θα λαμβάνουν μακροχρόνια θεώρηση παραμονής και θα μπορούν να ενταχθούν στον πληθυσμό των 12.500 κατοίκων.

Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους βρίσκονταν σε καθεστώς διοικητικής κράτησης για χρόνια, καθώς η Αυστραλία δεν μπορούσε να τους επαναπροωθήσει στις χώρες καταγωγής τους — είτε λόγω πολέμου, είτε εξαιτίας κινδύνων δίωξης. Το 2023, όμως, δικαστική απόφαση έκρινε παράνομη τη διατήρησή τους σε επ’ αόριστον κράτηση, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις.

Η επιλογή του Ναούρου προκαλεί έντονη κριτική, τόσο εντός όσο και εκτός Αυστραλίας. Η πολιτική αυτή είχε εφαρμοστεί και στο παρελθόν, οδηγώντας σε τραγικά αποτελέσματα: τουλάχιστον 14 νεκρούς κρατούμενους, πολλές απόπειρες αυτοκτονίας και έξι καταγγελίες στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Παρά τις υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις, η κυβέρνηση φαίνεται να επιστρέφει σε μια τακτική αποτροπής, που θεωρείται «αντιπαράδειγμα» στη διαχείριση της μετανάστευσης.

Το Ναούρου, που έχει υποστεί τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή από την εξόρυξη φωσφόρου, στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε ξένη βοήθεια και σε αυτά τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια. Για τους ακτιβιστές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η νέα συμφωνία συνιστά “αγορά κράτησης”, που εργαλειοποιεί ευάλωτους ανθρώπους, προκειμένου να εξαγοραστεί πολιτική ασφάλεια.

Η Αυστραλία, που εδώ και χρόνια εφαρμόζει αυστηρή μεταναστευτική πολιτική, δείχνει έτσι να επιστρέφει σε μια πρακτική, που η διεθνής κοινότητα είχε θεωρήσει κλινικά απάνθρωπη – μια απόφαση η οποία, όπως φαίνεται, θα συνεχίσει να προκαλεί πολιτικές και ηθικές αντιδράσεις.