Αθόρυβες κινήσεις, χωρίς βιασύνη για ένα κόμμα Σαμαρά

Δεν έχουν σημασία μόνο τα μηνύματα που εκπέμπονται ευθέως προς την κυβερνητική πλευρά, το εσωτερικό της ΝΔ και τον παραδοσιακό κόσμο της παράταξης. Μετράει κάθε κίνηση πίσω από τα φώτα και οποιοδήποτε παρασκηνιακό νεύμα – αυτά ζυγίζουν κάθε τόσο στελέχη εντός, εκτός και πέριξ της Κεντροδεξιάς παράταξης -, ιδίως όταν προέρχονται από τους δύο πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά. Στόχος, να αποκωδικοποιήσουν την (υπαρκτή) κινητικότητα τόσο εσωκομματικά στο κυβερνών κόμμα όσο και ευρύτερα στον δεξιό χώρο. Ο Καραμανλής και ο Σαμαράς είπαν το πρώτο μετά το καλοκαίρι «παρών», επιβεβαιώνοντας ότι, αν και δίχως συνολική ταύτιση, έχουν συναντίληψη στα μείζονα – στα εθνικά, π.χ. Ομως ο Καραμανλής επεφύλασσε στην τελευταία ομιλία του άλλες προειδοποιήσεις: για τον κίνδυνο κρίσης από την αμφισβήτηση θεσμών, Δικαιοσύνης, κράτους δικαίου – «θεσμικής κρίσης» αν η εμπιστοσύνη των πολιτών δεν αποκατασταθεί, «πολιτικής κρίσης πρώτου μεγέθους» αν αγνοηθεί. Δύο 24ωρα μετά, αφού η κυβέρνηση επέλεξε να μιλήσει για «επίκαιρες» αναφορές που απευθύνονταν όμως στις ακρότητες της αντιπολίτευσης, υπήρξε προσεκτική τοποθέτηση (κατά πολλούς, απάντηση προς πάσα κατεύθυνση) από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. «Η αμφισβήτηση της εμπιστοσύνης στη Δικαιοσύνη σε αυτό το τοξικό περιβάλλον μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενη προφητεία στο μυαλό των πολιτών», είπε κατά τα εγκαίνια του δικαστικού μεγάρου Περιστερίου. Οσο για την τροχιά Καραμανλή – Σαμαρά, αυτή (θα) είναι διαφορετική: αν ο Σαμαράς μπορεί να κινηθεί, όπως πολλοί προεξοφλούν (ή τού ζητούν), με νέα πρωτοβουλία απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, διαβλέποντας διάρρηξη σχέσεων της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ με την παραδοσιακή βάση, ο Καραμανλής δεν θα ήθελε να δείξει ποτέ ότι κλείνει το μάτι σε επιθετικές κινήσεις εις βάρος της ΝΔ την οποία θεωρεί σπίτι του.

Εως τώρα, ο Σαμαράς δεν έχει αξιοποιήσει καμία ευκαιρία ώστε να διαψεύσει την προοπτική ίδρυσης κόμματος. Αφήνεται να εννοείται ότι έχει λάβει απόφαση να κάνει την επόμενη κίνηση, διακρίνοντας πολιτικό κενό – αυτό το έχει πει δημόσια – και μοιραία ανατροφοδοτώντας τη συζήτηση. «Πολλοί ρωτούν αν κάνω κόμμα. Και θα συνεχίσουν να ρωτάνε», «θα συνεχίσω να μιλάω για την πατρίδα μου, γιατί είναι θέμα ευθύνης» είναι δύο από τις πιο πρόσφατες αποστροφές του. Από τη μία είναι η κινητικότητα μπροστά στις κάμερες από τον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος επέλεξε την ομιλία του Καραμανλή στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής για την πρώτη εμφάνισή του ύστερα από το βαρύ πένθος για τον αδόκητο χαμό της κόρης του Λένας. Από την άλλη είναι ένα δίκτυο συνομιλητών του, πιστοί φίλοι του, πόσο μάλλον οι διαχρονικοί συνεργάτες του, που φέρεται ότι κινητοποιούνται πίσω από τις κάμερες (συζητούν, ζυμώνονται, συναντιούνται) ανά την επικράτεια, ζυγίζοντας το πολιτικό τοπίο, τις εξελίξεις, τις ισορροπίες. Εξού και εκτιμάται ότι ως έναν βαθμό γίνονται προπαρασκευαστικές ενέργειες για νέο εγχείρημα.

Κοντά του βρίσκονται

Με ποιους και πότε; «Κανείς δεν βιάζεται. Οι εξελίξεις είναι αυτές που είναι ραγδαίες», λέει συνομιλητής του Μεσσήνιου, εκτιμώντας ότι δεν είναι θέμα χρόνου, παρότι αυτό λέγεται εντόνως τελευταία, μια δημόσια κίνηση – ανακοίνωσή του. Σε κάθε περίπτωση πέρα από τους διαχρονικούς εξ απορρήτων συνεργάτες του Σαμαρά, τον Νίκο Τσιούτσια και τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, πολύ κοντά του βρίσκονται, κατά πληροφορίες, στελέχη τα οποία έχουν περάσει από υψηλές θέσεις στον κομματικό μηχανισμό. Αυτά τα πρόσωπα λέγεται ότι επανενεργοποιούνται: ενδεικτικά, ο Θανάσης Σκορδάς άλλοτε γενικός διευθυντής της ΝΔ, ο οποίος έχει διατελέσει υφυπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά αλλά και έχει περάσει από την κυβέρνηση Καραμανλή ως γενικός γραμματέας. Επίσης ο διάδοχος του Σκορδά στην κομματική θέση επί προεδρίας του Μεσσήνιου, Κωνσταντίνος Τσιμάρας ή και ο άλλοτε γραμματέας Οργανωτικού της ΝΔ Γιώργος Λουλουδάκης, εκ των πρώτων που μπήκαν στο κύμα παραιτήσεων από τα γαλάζια μητρώα αμέσως μετά τη διαγραφή του Σαμαρά. Από τον περασμένο Νοέμβριο μέχρι και τις αρχές του 2025 υπήρξαν από την Πειραιώς διαδοχικές έξοδοι στελεχών, τα οποία συντάσσονται με τις θέσεις Σαμαρά: η άλλοτε πρόεδρος Ετεροδημοτών Μεσσηνίας και Λακωνίας της ΝΔ Ζέτα Ηλιοπούλου, από τη Θεσσαλονίκη ο Νίκος Καραγιαννίδης, από την Καβάλα η Βάσω Μήττα, από την Ηπειρο ο Χριστόφορος Μίχος κ.ο.κ.

Λέγεται ότι από την εξίσωση δεν λείπουν πρώην υπουργοί και υφυπουργοί (κάποιοι έχουν εντοπιστεί στο ακροατήριο σε παρεμβάσεις του Σαμαρά και του Καραμανλή τους τελευταίους μήνες), οι οποίοι έχουν πάρει καθαρές αποστάσεις από τη μητσοτακική ΝΔ: Πάνος Παναγιωτόπουλος, Κώστας Μαρκόπουλος, Κώστας Τζαβάρας κ.ά. Τις εντατικές ζυμώσεις και πιέσεις από τα δεξιότερα της ΝΔ επιβεβαίωσαν επιπλέον προ τριμήνου τα 91 μέλη μιας κίνησης πολιτών (Μελέτιος Μελετόπουλος, Ιωάννης Μάζης, Σάββας Καλεντερίδης, Κωνσταντίνος Γρίβας κ.ά.), που άνοιξαν πεδίο μετωπικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αναζητώντας ουσιαστικά αρχηγό για αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Είχαν καλέσει «ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες με κυβερνητική εμπειρία» να αναλάβουν πρωτοβουλία – σαν να φωτογραφίζουν τον Σαμαρά.

Οι γνωρίζοντες πάντως αναφέρουν ότι ο Μεσσήνιος αυτό που θέλει –«και κάνει» – είναι να μιλά περισσότερο με τις τοπικές κοινωνίες: «Με όσους δεν είναι στενά κομματικοί», εξού και οι επιχειρούμενοι ή ήδη υπαρκτοί δίαυλοι με την αυτοδιοίκηση και με επιμελητήρια. Απέναντι στους επικριτές του που λένε ότι δεν είναι πια της «πρώτης γραμμής» το δίκτυο ανθρώπων που συντάσσονται με τις απόψεις του στα μείζονα, συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού παραπέμπουν στο «ενδιαφέρον» έως «κινητικότητα» από καραμανλογενή στελέχη που θέλουν να πλησιάσουν το σαμαρικό στρατόπεδο – συζητήσεις πράγματι έχουν προκαλέσει για παράδειγμα οι επανεμφανίσεις του Νίκου Καραχάλιου, επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού επί Καραμανλή.