Ρόμπερτ Τάουν: «Ετοιμάζω κάτι»
Ρόμπερτ Εβανς: «Για συνέχισε»
Ρ. Τάουν: «Το λένε “Τσάιναταουν”»
Ρ. Εβανς: «Συνέχισε»
Ρ. Τάουν: «Αυτό έχω μόνο…».
Kαι όμως. Σύμφωνα με το βιβλίο του Σαμ Γουόσον «The Big Goodbye: Chinatown and the Last Years of Hollywood» (Faber & Faber, 2020) αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που ο παραγωγός Ρόμπερτ Εβανς και ο σεναριογράφος Ρόμπερτ Τάουν που πέθανε προχθές στο Λος Αντζελες, αντάλλαξαν μεταξύ τους σχετικά με τη δημιουργία της «Τσάιναταουν» (1974). Της ταινίας του Ρόμαν Πολάνσκι που θα έγραφε ιστορία όχι μόνο στο Χόλιγουντ αλλά στο παγκόσμιο σινεμά (σήμερα διδάσκεται σε σχολές). Οπως πολλοί της γενιάς του, ανάμεσά στους οποίους και ο φίλος του, Τζακ Νίκολσον, πρωταγωνιστής στην «Τσάιναταουν», έτσι και ο Τάουν ξεκίνησε από τη «σχολή Ρότζερ Κόρμαν» (που επίσης πέθανε φέτος). Eκτιμήθηκε ως «script doctor» («Μπόνι και Κλάιντ», «Νονός» κ.ά.) και άρχισε να υπογράφει δικά του σενάρια. Για το «Τελευταίο απόσπασμα» (1973), επίσης με τον Νίκολσον, προτάθηκε για το Οσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Θα ακολουθούσαν τρεις ακόμα υποψηφιότητες: για την «Τσάινατουν» (που το κέρδισε και ήταν η μόνη υποψηφιότητα στις 11 της ταινίας που κέρδισε), για το «Σαμπού» (1975) και για το «Γκρέιστοουκ: Ο θρύλος του Ταρζάν, άρχοντα της ζούγκλας» (1985). Λιγότερο επιτυχημένος ως σκηνοθέτης, ο Τάουν γύρισε τέσσερις ταινίες με γνωστότερη την «Τεκίλα Σανράιζ» (1988), νουάρ με τους Μελ Γκίμπσον, Μισέλ Πφάιφερ και Κερτ Ράσελ.