Μια γυναίκα που παλεύει με τον χρόνο, την απώλεια και την ίδια της τη συνείδηση. Ενας άνδρας που κρύβει τις πληγές του πίσω από την ισχύ και τον κυνισμό του. Κι ανάμεσά τους, μια συμφωνία που θα ανατρέψει τα πάντα. Αυτές είναι οι πρώτες ύλες από τις οποίες αποτελείται το «Μια νύχτα μόνο», η νέα δραματική σειρά του Mega η οποία κάνει πρεμιέρα απόψε. Σε σκηνοθεσία Στάμου Τσάμη, σενάριο των Γιώργου Κρητικού και Στέλλας Βασιλαντωνάκη και με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Λάλο και τη Μαριλίτα Λαμπροπούλου, ζωντανεύει μια ιστορία όπου η ανάγκη, το πάθος και οι ενοχές συγκρούονται αμείλικτα. Στον κόσμο της σειράς, η Μαριλίτα Λαμπροπούλου υποδύεται την Αρετή, μια ηρωίδα που δεν χωρά σε εύκολες κατηγορίες: ούτε θύτης, ούτε θύμα, αλλά μια γυναίκα που αναγκάζεται να δοκιμάσει τα όρια της αγάπης και της αξιοπρέπειάς της.
Σύμφωνα με την τηλεοπτική αφήγηση, αποτελεί βραβευμένη αρχιτέκτονα σε κατασκευαστική εταιρεία, που έχει χάσει τον άνδρα της και μεγαλώνει μόνη της τον 8χρονο γιο της ο οποίος πάσχει από σοβαρή ασθένεια. Για την επέμβαση που θα σώσει τη ζωή του παιδιού της, χρειάζεται να εξασφαλίσει άμεσα ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό. Ο επιχειρηματίας πεθερός της, της γυρίζει την πλάτη αφού τη θεωρεί υπεύθυνη για τον θάνατο του γιου του. Με τις επιλογές της να στερεύουν και τις προσπάθειές της να συγκεντρώσει τα χρήματα να καταλήγουν άκαρπες, στρέφεται για δάνειο στον Οδυσσέα, τον εργοδότη της. Μυστηριώδης και γοητευτικός επιχειρηματίας με κύρος, συμπεριφέρεται στις γυναίκες με κυνισμό. Η Αρετή τον εξιτάρει και για να τη δοκιμάσει της ζητάει ως αντάλλαγμα να περάσει μια νύχτα μαζί του. Αυτή η νύχτα θα καθορίσει ολόκληρη τη ζωή της.
Λίγο πριν από την πρεμιέρα, η Μαριλίτα Λαμπροπούλου μιλάει στα «Πρόσωπα» για την ηρωίδα της, αυτή τη νύχτα που μπορεί να αλλάξει μια ζωή και το σωστό και το λάθος.
Πώς προσεγγίζετε τον ρόλο της Αρετής;
Ως μια πραγματεία πάνω στο ερώτημα της έννοιας της αρετής. Τι κάνει κάποιον ενάρετο; Πώς αντιμετωπίζει ο ενάρετος ένα ηθικό δίλημμα που δεν έχει εύκολη απάντηση; Ο ενάρετος είναι ο αγωνιστής; Αυτός που αγαπάει; Αυτός που υπερασπίζεται τα ιερά του με όποιο κόστος; Αυτός που θυσιάζει μέρος του εαυτού για τις αρχές του; Αυτός που κάνει πάντα το σωστό; Αλλά πώς μπορούμε πάντα να ξέρουμε ποιο είναι το σωστό;
Πώς ήταν να «συναντιούνται» οι ενέργειές σας μπροστά στην κάμερα με τον Δημήτρη Λάλο;
Για μας υπέροχο, ανάσα δημιουργικής θεατρικής επικοινωνίας. Σημασία έχει όμως για τον θεατή πώς είναι. Περιμένουμε κι εμείς να δούμε τα επεισόδια μαζί με όλους στην πρεμιέρα μας στην τηλεόραση. Εχουμε ένα καλό προαίσθημα.
Ο έρωτας στη σειρά ξεκινά από κάτι «ανήθικο». Μπορεί κάτι τόσο «λάθος» να γεννήσει κάτι αληθινό;
Το αληθινό δεν γεννιέται από το λάθος, απλώς μπορεί να αντέξει το λάθος, να μην καταστραφεί από αυτό. Οχι ότι είναι εύκολο. Αλλά ένα ψεύτικο λάθος μπορεί να ηττηθεί από μια αληθινή αλήθεια. Θέλω να πω ότι αν δοθούν οι εξηγήσεις, αν αντιληφθούν οι ήρωες τα τραύματα που οδήγησαν στο λάθος, αν το αναγνωρίσουν και μετανιώσουν, μπορούν να το αφήσουν πίσω. Εφόσον βέβαια αυτό που τους δένει είναι πιο ισχυρό, πιο βαθύ, ουσιώδες, αληθινό.
Η Αρετή κάνει μια πράξη που πολλοί θα έκριναν, αλλά ελάχιστοι δεν θα καταλάβαιναν. Πιστεύετε ότι τελικά η ανάγκη δικαιολογεί τα πάντα;
Δεν είμαι υπέρ τού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Δεν θεωρώ ότι ένας σκοπός είναι αρκετή δικαιολογία για οποιαδήποτε πράξη. Ομως μέχρι ενός σημείου μπορεί να δικαιολογήσει πράξεις που δεν θα είχαν ηθικό έρεισμα σε άλλη περίπτωση. Κυρίως πράξεις αυτοθυσίας. Π.χ. δεν θα δικαιολογούνταν κάποια μάνα να σκοτώσει κάποιον αθώο για να σώσει το παιδί της – λέω κάτι ακραίο τώρα. Αλλά θα δικαιολογούνταν να καταστρέψει κάτι από τον εαυτό της για να σώσει το παιδί της – χωρίς να εμπλέκει άλλους δηλαδή.
Η Αρετή θυσιάζει κομμάτια του εαυτού της για το παιδί της. Σας έχει απασχολήσει ποτέ η έννοια της «θυσίας» μέσα από τη μητρότητα;
Δεν έχω νιώσει ποτέ ότι «θυσιάζω» κάτι για τα παιδιά μου. Η ενέργεια και ο χρόνος που δίνω για αυτά είναι μια φυσική εκδήλωση του εαυτού μου και της ανάγκης μου. Δεν προσδοκώ κάτι πίσω, παρά μόνο να τα δω όμορφους και ευτυχισμένους ανθρώπους. Δεν έχω τύχει σε ακραίες συνθήκες, συνθήκες που να απαιτούν από μένα μια πραγματική απώλεια.
Αν βρισκόσασταν στη θέση της Αρετής, θα κάνατε την ίδια επιλογή;
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα έκανε σε συνθήκες όπου μπαίνει ο εγκέφαλος σε λειτουργία επιβίωσης. Σκέφτεται αλλιώς, άλλες περιοχές αναλαμβάνουν δράση, η αμυγδαλή, ο υποθάλαμος και το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Η λογική παρακάμπτεται, πρώτα δρας, μετά σκέφτεσαι. Πιστεύω ότι θα έψαχνα όλες τις πιθανές εναλλακτικές, αλλά αν ήμουν μπροστά στον γκρεμό με το παιδί στα χέρια, δεν θα το άφηνα να πέσει. Κι ας έχανα τον εαυτό μου.
Θεωρείτε ότι οι στιγμές απελπισίας αποκαλύπτουν την αληθινή φύση μας;
Σίγουρα πάνω στο κύμα φαίνεται ο χαρακτήρας μας. Οχι ότι δεν έχει σημασία πώς φερόμαστε και «εν καιρώ ειρήνης», αλλά πρέπει να έχουμε δει κάποιον πώς φέρεται υπό πίεση για να πούμε ότι στ’ αλήθεια τον ξέρουμε.
Ενας ρόλος που ακουμπά τόσο βαθιά στο ανθρώπινο τραύμα μπορεί να λειτουργήσει και λυτρωτικά για τον ηθοποιό;
Πιστεύω πως ναι. Αν και δεν κάνουμε drama therapy όταν ερμηνεύουμε έναν ρόλο, η καλλιτεχνική ενασχόληση με ένα δύσκολο θέμα, με τις διαφορετικές όψεις ενός τραύματος, με ηθικά διλήμματα, δυνητικά μπορεί να λειτουργήσει συγχρόνως αποκαλυπτικά και επουλωτικά.
Η σειρά λέγεται «Μια νύχτα μόνο». Υπάρχει κάποια «μια νύχτα μόνο» στη δική σας ζωή που σας άλλαξε;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Δεν είμαι τόσο κινηματογραφική ηρωίδα στη ζωή μου όσο μέσα από τους ρόλους μου. Σίγουρα υπάρχουν σημεία καμπής στη ζωή μου, όπου ένιωσα ξεκάθαρα ότι βρίσκομαι σε μια διακλάδωση και διαλέγω δρόμο. Σε τέτοια διλήμματα πάντα θυσιάζεις κάτι. Αλλά όχι, δεν έχω βρεθεί σε θέση ανάγκης ή θυσίας σαν αυτή που περιγράφετε.