Η Βραζιλία βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο διεθνούς προσοχής ύστερα από τη φονικότερη αστυνομική επιχείρηση στην ιστορία της, με 132 νεκρούς στις φαβέλες της Πένια και του Αλεμάο στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Στόχος των Αρχών ήταν οι Comando Vermelho (Κόκκινοι Κομάντο), η πιο βίαιη εγκληματική οργάνωση της πόλης και μία από τις ισχυρότερες της Λατινικής Αμερικής, με περίπου 30.000 μέλη και διαρκώς αυξανόμενη επιρροή.
Η οργάνωση, που σήμερα δραστηριοποιείται σε διεθνές επίπεδο με εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, γεννήθηκε μέσα στη φυλακή το 1979, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας. Στο νησί Ilha Grande, κοινοί εγκληματίες κρατούμενοι ήρθαν σε επαφή με πολιτικούς αντιφρονούντες, μαθαίνοντας από αυτούς τακτικές οργάνωσης και αντίστασης. Από μια απλή «αδελφότητα» αλληλοβοήθειας και χρηματοδότησης αποδράσεων, οι Κόκκινοι Κομάντο εξελίχθηκαν σε ένα ιεραρχικά ευέλικτο αλλά ακραία βίαιο δίκτυο εγκλήματος, που εξαπλώθηκε από τις φαβέλες του Ρίο σε ολόκληρη τη χώρα.
Τις δεκαετίες 1980 και 1990 στράφηκαν από τις ληστείες τραπεζών στο εμπόριο ναρκωτικών – πρώτα μαριχουάνας, ύστερα κοκαΐνης – ελέγχοντας τα ύψη των φαβελών, όπου οι κρατικές Αρχές ήταν απούσες. Οι νέοι των φτωχογειτονιών, χωρίς μόρφωση, προοπτική ή εργασία, έγιναν εύκολη λεία για τη στρατολόγηση. Με την πάροδο των χρόνων, η συμμορία των CV δημιούργησε δίκτυα διακίνησης που φτάνουν μέχρι τον Ατλαντικό, εξασφαλίζοντας πρόσβαση στις οδούς του εμπορίου από Κολομβία, Περού και Βολιβία μέσω του Αμαζονίου, για να εξάγουν κοκαΐνη σε Ευρώπη και Αφρική. Η βία αποτελεί τη «σφραγίδα» τους. Στις φαβέλες που ελέγχουν, οι κάτοικοι ζουν υπό τον νόμο του φόβου. Η συνεργασία με την αστυνομία τιμωρείται με θάνατο, οι μικροπαραβάσεις οδηγούν σε βασανιστήρια και κάθε προσπάθεια κρατικής παρέμβασης προκαλεί πολυήμερες μάχες. Οι σκηνές της τελευταίας αιματηρής οδομαχίας στο Ρίο θύμισαν, όπως είπαν αυτόπτες μάρτυρες, «πόλεμο στην Ουκρανία»: drones που ρίχνουν χειροβομβίδες, βαριά όπλα, καπνοί να υψώνονται πάνω από τις παράγκες. Η επιχείρηση των δυνάμεων ασφαλείας είχε ως στόχο τη σύλληψη του Εντγκαρ Αλβες Αντράντε, 55 ετών, αρχηγού των CV εκτός φυλακής. Παρά το μακελειό, ο ίδιος διέφυγε. Ο απολογισμός όμως άφησε πίσω του δεκάδες νεκρούς, ανάμεσά τους και πολίτες, προκαλώντας σοκ ακόμη και σε μια χώρα συνηθισμένη στη βία. Οι Κόκκινοι Κομάντο μπορεί να μην είναι πλέον η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση της Βραζιλίας – τον τίτλο αυτό κατέχει το Primeiro Comando da Capital (PCC) του Σάο Πάολο –, όμως παραμένουν η πιο απρβλεπτη και αιματηρή. Σε αντίθεση με το αυστηρά οργανωμένο PCC, το καρτέλ των CV λειτουργεί πιο «οριζόντια», με χαλαρή ιεραρχία, πράγμα που το καθιστά πιο επικίνδυνο στις συγκρούσεις με το κράτος. Την τελευταία δεκαετία, το γκρουπ των CV επεκτείνεται ξανά: ανακαταλαμβάνει περιοχές του Ρίο που είχαν περάσει σε αντίπαλες ομάδες ή παραστρατιωτικές οργανώσεις, ενώ δραστηριοποιείται δυναμικά στη βόρεια και την αμαζόνια πλευρά της χώρας.