Η πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις, δήλωσε στο BBC ότι μπορεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο.
Στην πρώτη της συνέντευξη στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Χάρις είπε πως θα μπορούσε «ενδεχομένως» κάποια μέρα να γίνει πρόεδρος και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι στο μέλλον θα υπάρξει γυναίκα πρόεδρος στις ΗΠΑ.
Κάνοντας την πιο ξεκάθαρη μέχρι σήμερα υπόνοια ότι σκέφτεται νέα προεδρική εκστρατεία το 2028, μετά την ήττα της από τον Ντόναλντ Τραμπ πέρσι, η Χάρις απέρριψε τις δημοσκοπήσεις που την παρουσιάζουν ως αουτσάιντερ για το χρίσμα των Δημοκρατικών.
Μιλώντας στην εκπομπή Sunday with Laura Kuenssberg, επιτέθηκε ξανά στον αντίπαλό της, χαρακτηρίζοντας τον Τραμπ «τύραννο», επιμένοντας ότι οι προειδοποιήσεις που είχε κάνει για αυτόν προεκλογικά επαληθεύτηκαν.
Καθώς το Δημοκρατικό Κόμμα εξακολουθεί να αναλύει τα αίτια της καθηλωτικής ήττας από τον Τραμπ πριν από έναν χρόνο, μεγάλο μέρος της ευθύνης αποδίδεται στον Τζο Μπάιντεν, για το ότι δεν αποχώρησε νωρίτερα από την κούρσα.
Ωστόσο, τίθενται και ερωτήματα για το αν η Χάρις θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερη καμπάνια, ειδικά στο κρίσιμο ζήτημα της οικονομίας.
Στη συνέντευξή της στο BBC, η Χάρις άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο νέας υποψηφιότητας, λέγοντας πως οι ανιψιές της «σίγουρα, στη διάρκεια της ζωής τους, θα δουν μια γυναίκα πρόεδρο».
Όταν ρωτήθηκε αν αυτή θα είναι η ίδια, απάντησε «πιθανόν».
Η Χάρις είπε πως δεν έχει λάβει ακόμη απόφαση, αλλά τόνισε ότι εξακολουθεί να βλέπει για τον εαυτό της πολιτικό μέλλον.
«Δεν έχω τελειώσει», δήλωσε. «Έχω ζήσει όλη μου τη ζωή στη δημόσια υπηρεσία και αυτό είναι στο αίμα μου».
Απαντώντας στις πιθανότητες που τη θέλουν αουτσάιντερ για το χρίσμα —ακόμα και πίσω από τον ηθοποιό Ντουέιν “The Rock” Τζόνσον— είπε ότι «ποτέ δεν άκουσα τις δημοσκοπήσεις».
«Αν άκουγα τις δημοσκοπήσεις, δεν θα είχα κατέβει ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη μου εκλογή – και σίγουρα δεν θα καθόμουν εδώ».
Η Χάρις υποστήριξε επίσης ότι οι προβλέψεις της για τον Τραμπ —ότι θα κυβερνούσε με αυταρχικό τρόπο— έχουν πλέον επιβεβαιωθεί.
«Είπε ότι θα εργαλειοποιούσε το υπουργείο Δικαιοσύνης – και έχει κάνει ακριβώς αυτό.»
Η Χάρις αναφέρθηκε στην αναστολή του κωμικού Τζίμι Κίμελ από το δίκτυο ABC, μετά από ένα αστείο για την αντίδραση Ρεπουμπλικανών στον θάνατο του δεξιού σχολιαστή Τσάρλι Κερκ.
Η απομάκρυνσή του από τον αέρα, την οποία ο Τραμπ πανηγύρισε, έγινε έπειτα από απειλή κυρώσεων από ρυθμιστική αρχή με στελέχη διορισμένα από τον ίδιο.
«Δείτε πώς έχει εργαλειοποιήσει ομοσπονδιακές υπηρεσίες εναντίον πολιτικών σατιρικών… Το δέρμα του είναι τόσο λεπτό, που δεν μπορεί να αντέξει την κριτική ούτε από ένα αστείο, και προσπάθησε να φιμώσει ολόκληρο τηλεοπτικό δίκτυο», δήλωσε.
Η Χάρις επέκρινε επίσης επιχειρηματίες και θεσμούς στις ΗΠΑ, οι οποίοι —κατά την άποψή της— έχουν υποκύψει υπερβολικά εύκολα στις πιέσεις του Τραμπ.
«Πολλοί… έχουν συμμορφωθεί από την πρώτη ημέρα, υποκλίνονται στα πόδια ενός τύραννου, επειδή θέλουν να βρίσκονται κοντά στην εξουσία, να κερδίσουν μια συγχώνευση ή να αποφύγουν μια έρευνα», είπε.
Ο Λευκός Οίκος έδωσε ψυχρή απάντηση στις δηλώσεις της.
«Όταν η Καμάλα Χάρις έχασε τις εκλογές με συντριβή, θα έπρεπε να είχε καταλάβει το μήνυμα – ο αμερικανικός λαός δεν ενδιαφέρεται για τα παράλογα ψέματά της», δήλωσε η εκπρόσωπος Αμπιγκέιλ Τζάκσον. «Ή ίσως το κατάλαβε, και γι’ αυτό συνεχίζει να ξεσπά σε ξένα μέσα ενημέρωσης».
Η Χάρις έχει μόλις δημοσιεύσει το βιβλίο της για την εκστρατεία της, με τίτλο “107 Days”, αναφερόμενο στο διάστημα των 107 ημερών που της απέμεναν για να τρέξει για την προεδρία, μετά την απόσυρση του Μπάιντεν λόγω έντονης αμφισβήτησης για την ψυχική του διαύγεια.
Στην πλήρη συνέντευξη που θα μεταδοθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο την Κυριακή στις 09:00 GMT (05:00 EST), η δημοσιογράφος πιέζει κατ’ επανάληψη την Χάρις στο αν έπρεπε να είχε ζητήσει από τον Μπάιντεν να αποχωρήσει νωρίτερα.
Τί γνώριζε πραγματικά για την κατάσταση της υγείας του;
Και —το ερώτημα που πλανάται— αν θα ήταν η ίδια πρόεδρος σήμερα αντί για τον Ντόναλντ Τραμπ, εφόσον ο Μπάιντεν είχε αποσυρθεί νωρίτερα;
Η απάντηση, όπως παραδέχεται και η ίδια, είναι ανέφικτο να τη γνωρίζει κανείς· ένα «αν» που θα μπορούσε ίσως να έχει αλλάξει την ιστορία της Αμερικής.
Μέσα στη διαδικασία αυτοκριτικής των Δημοκρατικών, η υποψηφιότητα της Χάρις συχνά απαξιώνεται, με πολλούς να αποδίδουν την ήττα της όχι μόνο στην καθυστερημένη αποχώρηση Μπάιντεν, αλλά και στις αδυναμίες της ίδιας ως υποψήφιας ηγέτιδας.
Όταν ρωτήθηκε τι πήγε στραβά, η Χάρις δεν επιδόθηκε σε βαθιά ανάλυση, αλλά υποστήριξε ότι επειδή ξεκίνησε τόσο αργά, η νίκη ήταν σχεδόν αδύνατη.
Ωστόσο, συναντώντας την πρώην εισαγγελέα από την Καλιφόρνια στις πολυτελείς αίθουσες ενός λαμπερού ξενοδοχείου στο Λονδίνο – και όχι στα, πλέον ακόμη πιο χρυσοποίκιλτα, γραφεία του Οβάλ Γραφείου, τα οποία ο Τραμπ έχει «εμπλουτίσει» με ακόμα πιο επιδεικτική διακόσμηση – γίνεται ξεκάθαρο ότι η προοπτική επιστροφής στην εξουσία παραμένει για εκείνη ζωντανή.
Παλαιότερα, οι υπαινιγμοί της για νέα υποψηφιότητα ήταν διστακτικοί — τύπου «ίσως, ίσως όχι» ή «δεν εστιάζω σε αυτό τώρα».
Όμως αυτή τη φορά, η ειλικρίνειά της ήταν πιο εμφανής. Εμφανίστηκε πρόθυμη να θέσει τον εαυτό της στο επίκεντρο της κούρσας για την επόμενη μέρα. Παρ’ όλα αυτά, σταμάτησε πριν από οποιαδήποτε επίσημη δέσμευση.
Κάτι που ίσως εκπλήσσει, δεδομένου ότι στο παρελθόν έχει περιγράψει την ήττα της ως τραυματική εμπειρία. Η ίδια και το επιτελείο της σοκαρίστηκαν από το εκλογικό αποτέλεσμα.
«Θεέ μου, Θεέ μου, τι θα απογίνει η χώρα μας;» λέει πως έλεγε συνεχώς, όταν έγινε γνωστή η ήττα.
Η προσπάθειά της να την εξηγήσει επικεντρώνεται στο πόσο μικρή ήταν η διαφορά στη λαϊκή ψήφο μεταξύ εκείνης και του Τραμπ.
Πράγματι, η λαϊκή ψήφος είχε διαφορά μικρότερη του 2%, όμως στο κρίσιμο Εκλεκτορικό Κολέγιο η Χάρις υπέστη βαριά ήττα.
Η Χάρις μπορεί να αφήνει βαριά υπονοούμενα για το πολιτικό της μέλλον, αλλά πολύ λιγότερη σαφήνεια υπάρχει τόσο από την πλευρά της όσο και των υπόλοιπων κορυφαίων Δημοκρατικών σε σχέση με την μεγάλη στρατηγική μάχη που έχουν μπροστά τους.
Πώς μπορεί ένα κεντροαριστερό κόμμα με παραδοσιακούς ηγέτες να αντιμετωπίσει έναν λαϊκιστή δεξιό πρόεδρο;
Η λύση είναι να εστιάσουν στον Τραμπ ή να μιλήσουν περισσότερο για την καθημερινότητα των πολιτών, για την «Main Street»;
Όταν η πρώην αντιπρόεδρος ρωτήθηκε γιατί η καμπάνια της δεν κατάφερε να μιλήσει πιο άμεσα στους εργαζόμενους και τη μεσαία τάξη, απάντησε ότι χρειαζόταν περισσότερο χρόνο και επισήμανε ότι υπήρχε μακροχρόνια απομάκρυνση αυτών των ψηφοφόρων από το κόμμα της.
Εξέφρασε τη λύπη της που δεν είχε αρκετό χρόνο να παρουσιάσει ουσιαστικές προτάσεις για στέγαση, παιδική φροντίδα και άλλες βασικές οικονομικές ανησυχίες.
Ωστόσο, ακόμη κι αν είχε περισσότερο χρόνο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το μήνυμά της θα έβρισκε ευρύτερη απήχηση.
Η Χάρις συνεχίζει να μετακινείται με τον αέρα υψηλού αξιώματος: συνοδεία, αυστηρά προγραμματισμένες εμφανίσεις, ελάχιστες συνεντεύξεις, μετακινήσεις από πόλη σε πόλη σαν προεκλογική περιοδεία.
Μόνο που αυτή τη φορά, ταξιδεύει για την προώθηση του βιβλίου της — όχι για πολιτική εκστρατεία.
Αλλά ίσως, αν τα πράγματα εξελιχθούν όπως επιθυμεί, αυτή να είναι απλώς η αρχή μιας νέας καμπάνιας.