Μία από τις πιο πολύνεκρες βεντέτες στην ιστορία της Κρήτης γράφτηκε τον Αύγουστο του 1955 στα Βορίζια Ηρακλείου, στο πανηγύρι του Αγίου Φανουρίου. Ένα γλέντι που ξεκίνησε με τραγούδια και ρακές κατέληξε σε αιματοχυσία, αφήνοντας πίσω του έξι νεκρούς και δεκατέσσερις τραυματίες – ανάμεσά τους και αρκετούς ακρωτηριασμένους.
Ήταν 27 Αυγούστου 1955, όταν μια φαινομενικά ασήμαντη λογομαχία μεταξύ του 38χρονου δασοφύλακα Γιάννη Φραγκιαδάκη και του 31χρονου καφετζή και χασάπη Μανούσου Βεϊσάκη στάθηκε η αφορμή για να ξεσπάσει ένα από τα πιο αιματηρά επεισόδια στην τοπική ιστορία. Μέσα σε λίγες ώρες, το χωριό μετατράπηκε σε πεδίο μάχης.
Η πρώτη δολοφονία πυροδότησε έναν ανεξέλεγκτο κύκλο εκδίκησης. Συγγενείς των θυμάτων οπλίστηκαν, στήθηκαν ενέδρες και οι πυροβολισμοί αντηχούσαν σε όλο το χωριό. Το αποκορύφωμα ήρθε όταν ένας κάτοικος πέταξε χειροβομβίδα σε συγκεντρωμένους συγγενείς, σκορπίζοντας τον θάνατο και τη φρίκη.
Ο τελικός απολογισμός ήταν τραγικός: Έξι άνθρωποι νεκροί και δεκατέσσερις βαριά τραυματίες. Η κατάσταση ξέφυγε τόσο πολύ που χρειάστηκε να επέμβει ο στρατός, προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη — γεγονός σπάνιο για την εποχή της ειρήνης.
Η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια της Αθήνας το 1956, με αρκετές βαριές καταδίκες, ωστόσο το γεγονός είχε ήδη σημαδέψει ανεξίτηλα την κρητική κοινωνία. Από τότε, το πανηγύρι του Αγίου Φανουρίου στα Βορίζια τελείται χωρίς μουσική και χωρίς μπαλωθιές, ως φόρος τιμής στα θύματα της βεντέτας.