Ενας αναρχικός στυλίτης στο ελληνικό θέατρο

Ο επί σχεδόν έξι δεκαετίες συνεργάτης του «ΒΗΜΑΤΟΣ» και των «ΝΕΩΝ» έφυγε από τη ζωή στις 6 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 87 ετών. Η πρώτη περίοδος της κριτικογραφίας του, τη δεκαετία του 1970 και τη δεκαετία του 1980, ταυτίζεται με ορισμένους από τους σημαντικότερους σταθμούς στο νεοελληνικό θέατρο, τους οποίους κατέγραφε ανελλιπώς. Στον στίβο της θεατρικής κριτικής μπήκε το 1971 στο «ΒΗΜΑ», ως συνεχιστής του Αγγελου Τερζάκη, με απόφαση του τότε διευθυντή Ανδρέα Δημάκου. Παρέμεινε στην εφημερίδα μέχρι που έκλεισε το καθημερινό φύλλο, το 1980, και στη συνέχεια ανέλαβε την κριτική θεάτρου στα «ΝΕΑ» από κοινού με τον Αλκιβιάδη Μαργαρίτη. Εκείνη την περίοδο θέτει ως προτεραιότητα της κριτικής το νεοελληνικό έργο αναδεικνύοντας παραστάσεις με έργα των Καμπανέλλη, Ζιώγα, Σκούρτη, Ποντίκα, Μάτεσι, Διαλεγμένου κ.ά.

Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου ήταν το αρχαίο δράμα. Εχει μεταφράσει έργα, τα οποία ανέβηκαν ως παραστάσεις, όπως: «Ικέτιδες», «Ορέστεια», «Επτά επί Θήβας» (Αισχύλου), «Ηλέκτρα», «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», «Βάκχες», «Ελένη», «Οιδίποδας Τύραννος», «Εκάβη», «Κύκλωψ». Παράλληλα μετέφρασε τις 9 από τις 11 κωμωδίες του Αριστοφάνη («Πλούτος», «Λυσιστράτη», «Ιππής», «Εκκλησιάζουσες» κ.ά.)

Ξεχωριστή, εξάλλου, υπήρξε η συμβολή του στη δισκογραφία του Γιάννη Μαρκόπουλου, καθώς με το ψευδώνυμο Κ.Χ. Μύρης υπέγραψε τους στίχους που μελοποιήθηκαν στα «Χρονικό» (1970), «Ιθαγένεια» (1972) – απ’ όπου τα τραγούδια «Χίλια μύρια κύματα», «Γεννήθηκα», «Ακούς να λένε στα χωριά», «Χρόνια και χρόνια στον τροχό».  Συνθέτης και στιχουργός θα συναντηθούν ξανά στις «Σειρήνες» του 1983, δίσκο που ακούστηκε λιγότερο. Για την Ελένη Καραΐνδρου, εξάλλου, έγραψε τους στίχους στα δέκα κομμάτια του δίσκου «Η μεγάλη αγρύπνια» το 1972, ώστε να τραγουδηθούν από τη Μαρία Φαραντούρη. Η ηχογράφηση της ορχήστρας έγινε τελικά στην Αθήνα και της φωνής στο Studio Apple του Λονδίνου, το 1973. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1975. Δικοί του είναι επίσης οι στίχοι στο «Πανσέληνος ο έρωτας», επίσης σε μουσική της Καραΐνδρου, με ερμηνεύτρια τη Χαρούλα Αλεξίου (από το σάουντρακ για το «Μετέωρο βήμα του πελαργού» του Θόδωρου Αγγελόπουλου). Το ίδιο και στην «Αφροδίτη» από τον δίσκο «Γρήγορα η ώρα πέρασε» (2006) του Νίκου Ξυδάκη, με ερμηνεύτρια την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Ενας από τους πιο ιδιαίτερους δίσκους, τέλος, για τον ίδιο αλλά και για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου είναι οι «Ατρείδες» σε μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη, όπου σε μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη ο τραγουδιστής ερμηνεύει τα χορικά από την ομώνυμη παράσταση του Θεάτρου Ερευνας, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ποταμίτη, που ανέβηκε τον Σεπτέμβρη του 1979 στο Θέατρο του Λυκαβηττού.

Για την απώλεια γράφει στα «ΝΕΑ» ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής, καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.